پیام مازند - ساری- تجهیزات فرسوده همواره یکی از چالش‌های حفاظت از محیط‌زیست مازندران با پهنای 500 هزار هکتاری مناطق حفاظت شده، به عنوان یکی از حساس‌ترین استان‌های کشور از نظر طبیعت و گونه‌های جانوری است.

مازندران 2 میلیون و 400 هزار هکتار مساحت دارد که حدود 20 درصد از مساحت استان را مناطق حفاظتی تشکیل می دهد. با وجود زیست 500 گونه جانوری در اراضی حفاظتی استان، حدود یک سوم از آنها را گونه‌های در خطر انقراض و یا حمایتی تشکیل می دهد. 
این میزان تراکم جانوری و گونه های در معرض انقراض در مازندران در حالی است که فقط 300 محیطبان حفاظت از این مناطق را بر عهده دارند. به عبارتی به طور میانگین سهم هر محیطبان حفاظت حدود دو هزار هکتار از اراضی حفاظت شده است.
با این وجود مشکل اساسی حفاظت محیط زیست و مناطق حفاظت شده استان فقط به گستردگی عرصه حفاظتی و محدودیت نیرو محیطبان خلاصه نمی شود ، زیرا گویا بزرگ‌ترین چالش محیطبانان این خطه سرسبز شمال تجهیزات فرسوده ای است که مانع از فعالیت محیط بانان و مقابله انان با سودجویان و مخربان محیط زیست می شود.
فرسودگی تجهیزات محیطبانی
با توجه به اینکه حفاظت از محیط زیست به خصوص در استانی به حساسیت مازندران حیاطی به نظر می رسد، اما چالش تجهیزات فرسوده جدی تر از ان است که بتوان با مدیریت منابع ان را حل کرد.
استانی که هر هزار هکتار از اراضی حفاظت شده آن یک گونه جانوری را در خود جای داده است و یک سوم آنها گونه های کمیاب و در معرض خطر هستند، نیازمند نگاه مدرن با تجهیزات به روز به خصوص در حوزه خودرویی و دیده بانی است. 
متاسفانه بررسی‌ها نشان می‌دهد که مازندران از هردو بخش تجهیزات مدرن خودرویی و دیده بانی محروم است به طوری که میانگین عمر تجهیزات خودرویی و موتوری محیطبانان استان برای گشت زنی حدود یک دهه و دیده بانی نیز بیش از این میزان است.
کم تعداد بودن محیطبانان ، فرسوگی تجهیزات خودرویی و دیده بانی ، بالا بودن سطح اراضی حفاظتی و فقدان تناسب حقوق و مزایای محیطبابان در باربر شغل سخت آنان به خصوص در سال‌های اخیر باعث شده انگیزه برای حفاظت از این مناطق به عنوان شاهرگ حیاتی و تنفسی استان کاهش یابد. 
این مسئله در حالی است که به تناسب فرسودگی نیرویی و تجهیزاتی محیط بانان در سالهای اخیر کوه خواری، زمین خواری و دریا خواری و تعارض به اراضی زیست محیطی این خطه شمال کشور در سایه نارسایی ها افزایش چشمگیری داشته که رنج محیطبابان را 2 چندان کرده است.
نمونه تعارض به محیط‌زیست و زحمت سازی برای محیطبابان را می‌توان به افزایش رو به رشد شکارهای غیرمجاز ، درگیری گاه و بیگاه آنها با محیطبابان ، آتش سوزی عمدی و غیرعمدی اراضی حفاظتی دید که سال ها رنج آن بر تن محیطبابان سنگینی می کند.
انجام وظیفه با دست خالی
علی‌ کلانه رییس پارک ملی پابند و یکی از محیطبانان نمونه ملی در استان مازندران مهمترین مشکلات محیطبانان را صرف‌نظر از سختی کار و پایین بودن دستمزد ، تجهیزات سنتی تحت اختیار محیطبانان عنوان کرد.
این محیطبان مازنی که تاکنون سه بار طعم محیطبان نمونه‌ ملی را چشید اظهار داشت : تمام تجهیزات در اختیار ما اعم از سلاح ، دوربین و خودرو فرسوده و قدیمی بوده و این در حالیست که تجهیزات متخلفان زیست محیطی مدرن و قابل مقایسه با تجهیزات ما نیست و این نابرابری تجهیزات و امکانات محیطبانی را دشوارتر می کند.
وی افزود : در حال حاضر در کشورهای توسعه یافته از پهباد برای حفاظت استفاده می‌شود و ما هنوز وسایل و تجهیزات ما سنتی است.
کلانه در مورد جلیقه ضد گلوله گفت : این جلیقه ها به دلیل سنگینی کمتر مورد استفاده محیطبانان است چرا که کار ما در مناطق صعب العبور بوده و همراه داشتن جلیقه با سایر تجهیزات خواب و خوراک حرکت را دشوار می کند.
وی خاطرنشان کرد : علاوه بر آن خودروهای ما فرسوده و غیر قابل استفاده در مناطق کوهستانی و صعب العبور است که این مشکل نیز رسیدگی به گزارشات و گشت زنی ها را بسیار دشوار می کند.

فرمانده یگان حفاظت محیط‌زیست مازندران فرسودگی تجهیزات خودرویی ، پایین بودن حقوق و کم تعداد بودن نیروی محیط‌بانی را مهمترین مشکل محیط‌زیست استان در سال های اخیر بیان کرد .
مسلم آهنگری در گفت و گو با ایرنا گفت : در شرایط فعلی تجهیزات خودرویی محیطبابان در مازندران فرسوده است و آنها برای انجام وظایفشان در حفاظت از مناطق حفاظتی در برابر تعارض شکارچیان غیر مجاز و سایر متخلفان با مشکل مواجه اند.
وی اضافه کرد : محیطبانان برای حفاظت از اراضی زیست محیطی در سطح استان نیاز به تجهیزات خودرویی حداقل در حد و قواره شکارچیان دارند و این در حالیست که هم اکنون فاصله تجهیزات خودرویی محیطبانان با متخلفان زیست محیطی و شکارچیان نابرابر است و نمی توان انتظار داشت با این تجهیزات فرسوده آنها بتوانند وظایفشان را به درستی انجام دهند.
خالی بودن 52 درصد چارت محیطبانی
مدیرکل محیطزیست مازندران هم از فرسودگی تجهیزات خودرویی، پایین بودن حقوق و دستمزد محیطبانان و کم تعداد بودن این نیروها ابراز گله کرد و گفت : ما 530 هزار هکتار اراضی حفاظتی داریم با حدود 500 گونه جانوری که بخش زیادی از گونه‌ های در معرض خطر قرار دارند که نیاز به حفاظت بیشتری دارند با این شرایط ما کمتر از 300 محیطبان داریم.
دکتر حسینعلی ابرهیمی نیز افزود : صرف نظر از کمبود محیطبان ، محیط‌زیست استان برای حفاظت از مناطق حفاظتی با تجهیزات فرسوده خودرویی در اختیار دارد که به طور عملی حفاظت از مناطق را برای ما بیش از گذشته دشوار می کند.
وی همچنین دشواری کار محیط بانان استان را در نابرابری تجهیزات در اختیار محیطبانان در مقابل تجهیزات روزآمد شکارچیان غیرمجاز و معارضان به محیط زیست دانست و اظهارداشت : ما حدود 70 دستگاه خودرو داریم که عمر آنها بیش از 10 سال است و قابل استفاده در مناطق صعب العبور نیست و از لحاظ قانونی نیز اجازه نوسازی این ناوگان را نداریم.
ابراهیمی اضافه کرد : با این شرایط محیطبانان ما به دلیل علاقه به کار و محیط زیست با دشواری به وظایفشان عمل می کنند و ما نیز نمی توانیم به دلیل محدودیت مالی حداقل انتظار خانواده آنها را عملی کنیم و به نظر می رسد اگر حفاظت از محیط زیست برای ما مهم است، باید تجهیزات و اعتبارت ویژه‌ای نیز در اختیار ما قرار داده شود.
مدیرکل محیط‌زیست مازندران خواهان توجه به دستمزد، تجهیز امکانات و مدرن سازی تجهیزات حفاظتی در محیطبانان در این خطه شمال کشور شد.
برچسب‌ها
سازمان حفاظت محیط زیست مازندران