بزرگنمايي:

پیام مازند - ساری - کارشناسان معتقدند شناگاه های مازندران برای شنا ناسالم است و پاکیزه نیست اما مسئولان همچنان اصرار دارند با رنگ بازی صورت مسئله را پاک کنند.

خبرگزاری مهر - گروه استان ها: 43 شناگاه در نوار ساحلی 338 کیلومتری مازندران وجود دارد که به اعتقاد مسئولان این شناگاه ها نامطلوب است اما در عین حال شناکردن در آن را غیرمجاز نمی دانند.
شناگاه ها از نظر وضعیت بهداشتی و محیط زیستی به سالم، نامطلوب و آلوده تقسیم شده اند که پرچم های آبی، زرد وضعیت آن را مشخص می کند و در مازندران 43 شناگاه زرد، سه شناگاه آبی و مابقی غیرمجاز، بحرانی و فوق بحرانی تشخیص داده شده است.
هر سال شماری زیادی از مسافران برای شنا در دریا به مازندران سفر می کنند و بسیاری از آنان از وضعیت سلامت و آلودگی شناگاه ها بی خبرند و خطر همواره در کمین مسافران دریای خزر است. واقع نشدن شناگاه ها در مجاورت محل دفن زباله و مصب رودخانه ها، ممنوعیت رهاسازی فاضلاب، ممنوعیت تجمع قایق ها، منع وجود رستوران آبی و نگهداری حیوانات اهلی و غیراهلی و احشام در شناگاه، وجود سرویس های بهداشتی دارای موازین، ممنوعیت انباشت زباله و نزدیکی به اماکن مسکونی از جمله شاخص هایی که در تعیین رنگ پرچم های شناگاه موثراست.

مریم موسوی کارشناس محیط زیست مازندران با بیان اینکه در استان مازندران بر اساس بزرگی شناگاه ها و عمومی بودن، طرح ها پایش می شود اظهار داشت: بیشترین شناگاه ها مربوط به بابلسر، فریدونکنار، محمودآباد و نوشهر است و شهرستان های نکا، گلوگاه و عباس آباد فاقد شناگاه هستند که سال قبل پنج بار از هر شناگاه و امسال نیز یکبار از سوی محیط زیست ارزیابی و پایش شده است.
49 درصد شناگاه ها دارای آلودگی میکروبی هستند و بر اساس آزمایش ها و دستور العمل ابلاغی 14 شناگاه بحرانی و فوق بحرانی شناسایی شدند
وی با اشاره به تهیه لیست شناگاههای آلوده و علل آلودگی آن ادامه داد: در سال جاری چهار نامه به دادستان استان درباره آلودگی شناگاه ها زده شد و نتایج آزمایش میکروبی سال قبل نشان می دهد که 49 درصد شناگاه ها دارای آلودگی میکروبی هستند و بر اساس آزمایش ها و دستور العمل ابلاغی 14 شناگاه بحرانی و فوق بحرانی شناسایی شدند و دستور تعطیلی شناگاه های فوق بحرانی صادر و به شناگاه های بحرانی مهلت دو هفته ای برای رفع و اصلاح مسائل زیست محیطی داده شد.
وی افزود: دونوع پرچم در شناگاه ها تعریف شده که پرچم آبی نشان می داد شناگاه ها و طرح سالمسازی از نظر زیست محیطی برای شنا پاکیزه است و پرچم زرد نشان می دهد که شناگاه از نظر بهداشتی و سایر موارد مناسب و مطلوب نیست و احتمال خطر وجود دارد.
به گفته کارشناس محیط زیست مازندران، بازرسی و پایش آب یکسری از شناگاه ها نشان می دهد که باید فعالیتشان جلوگیری شود و شناگاه های فاقد پرچم شرایط لازم را برای شنا ندارند.
موسوی تصریح کرد: در استان چهار شناگاه تعطیل، 43 شناگاه دارای پرچم زرد و سه شناگاه دارای پرچم آبی شدند و با توجه به دستورالعمل ساماندهی سواحل، باید بودجه ملی و استانی تخصیص داده شد که تاکنون داده نشد.
وی علل آلودگی شناگاه ها را قرارگرفتن بیشتر شناگاه ها در مصب رودخانه ها برشمرد و گفت: آلودگی ناشی از برداشت های غیرمجاز، بالارفتن کدورت آب، آلودگی ناشی از تخلیه فاضلاب های شهری و روستایی، آلودگی ناشی از رستوران های دریای فاقد سیستم تصفیه، عدم ساماندهی مناسب پسماندها، عدم نصب سپتیک تانک و رهاسازی پساب دوش ها روی ماسه ها و غیره از جمله دلایل آلودگی شناگاه ها است.
وی با بیان اینکه بیشتر شناگاه ها در نزدیک مصب رودخانه ها تعریف شده است پیشنهاد جابجایی و استقرار آن در فاصله بیشتری از مصب رودخانه را داد و گفت: شناگاه های آلوده از طریق محیط زیست و بهداشت معرفی و پرچم های لازم در آن نصب و شناگاه های غیرمجاز نیز تعطیل شوند، همچنین ساماندهی مدیریت پسماند در سواحل و رودخانه ها، اجرای سیستم تصفیه فاضلاب، اشاعه فرهنگ زیست محیطی و تمهیدات لازم برای پسماندهای کشاورزی باید مورد توجه قرار گیرد.
در عین حال محمد جعفری نماینده وزارت کشور نیز به خبرنگار مهر می گوید: طبق دستورالعمل های رسیده و تفاهمنامه، پایش شناگاه های ساحلی و مناطق ساحلی باید مدنظر قرار گیرد و اکنون 51 طرح ساحلی پایش و بررسی شده است.
وی با بیان اینکه هنوز در مناطق غیرمجاز شنا پایش صورت نگرفته، به نصب پرچم در شناگاه ها اشاره و اضافه کرد: در بسیاری از طرح ها، پرچم ها نصب نشده است.
به گفته جعفری، باید ایرادات موجود در شناگاه ها توسط سازمان های متولی احصا و رفع شود زیرا در مازندران 386 منطقه حادثه خیز وجود دارد و قرار شد طرح های ساحلی و مناطق حادثه خیز پایش و بررسی شود.
وی به صدور مجوز ساحلی و طولانی بودن روند صدور مجوز از مراکز هشت گانه گفت: این امر سبب می شود تا سرمایه گذار عطای سرمایه گذاری را به لقایش بخشد و باید شرایط سرمایه گذاری تسهیل شود، علاوه براین، برخی ایرادات و مشکلات از سوی مدیر طرح ساحلی قابل رفع نیست و باید بازنگری لازم در دستورالعمل ها صورت گیرد و باید ببنیم آیا ابزارهای قانونی را حل آن در اختیار داریم یا خیر.
حسینعلی ابراهیمی کارنامی مدیرکل حفاظت محیط زیست مازندارن نیز با بیان اینکه حداکثر مجوزها طی 58 روز باید پاسخ داده شود گفت: پاسخ به مجوزها در محیط زیست حداقل در یک هفته صورت می گیرد.
اگر قرار است قبل از شناگاه ها نظارت صورت گیرد باید دستگاه ها تعامل داشته باشند و در تفاهمنامه موارد لازم گنجانده شده است
وی نظارت بر پسماند را وظیفه محیط زیست و بهداشت دانست و گفت: اگر قرار است قبل از شناگاه ها نظارت صورت گیرد باید دستگاه ها تعامل داشته باشند و در تفاهمنامه موارد لازم گنجانده شده است.
وی تاکید کرد: اگر آلودگی بنا به هردلیلی وارد طرح سالمسازی شود نباید مسئول طرح را مبرا بدانیم زیرا باید از فعالیت شناگاه جلوگیری شود.
ابراهیمی ادامه داد: در یکسال گذشته طرح جامع گردشگری دریایی و ساحلی از سوی سازمان بنادر و دریانوردی استان تهیه شده است و این طرح پایان یافته و می تواند نقشه راهی برای ما باشد.
مدیرکل محیط زیست مازندران تصریح کرد: پسمانده ها و فاضلاب های خانگی و شهری عمده مشکل ما به شمار می رود و وظیفه داریم با همه محدودیت ها با آن مقابله کنیم.
علی اسد فرماندار بابلسر نیز می گوید: نصب پرچم در شناگاه بابلسر صورت گرفته است و وضعیت شناگاه های شهرستان در میانه بود و نه خراب و نه خوب است و باید شرایط را مطلوب و اصلاح کنیم.
وی افزود: برای اصلاح ساختار باید در حوزه فرهنگی و اجتماعی سرمایه گذاری و از ظرفیت های تشکل های مردمی استفاده کنیم.
طرح سالمسازی دریا در مازندران از اول خردادماه در 95نقطه ساحلی شروع شد و همچنان بسیاری از شناگاه ها پاکیزه نیستند و هر روز نیست و هر روز شمار زیادی در این مناطق آلوده، تن به آب دریا می زنند.