بزرگنمايي:

پیام مازند - تالاب‌ نیلوفر آبی بابل به عنوان یک پدیده منحصر به فرد با یک محیط زیست‌ و گونه های خاص، می تواند فضایی برای جذب گردشگر باشد اما از آنجا که این تالاب در درون منطقه شهری واقع است، نقض حریم این تالاب با ارزش می تواند به مرگ آن منجر شود.
عزیر عابسی، عضو هئیت علمی دانشگاه صنعتی نوشیروانی بابل اظهارکرد: بابل، شهر تالاب‌های ایران است و بیشترین تالاب در این شهر قرار دارد، اکنون در حریم قانونی شهر دو عدد تالاب بزرگ داریم که باید به آن توجه شود.
وی با بیان اینکه با جلب نظر شهردار بابل و با پیگیری‌های انجام شده، در نهایت حق انتفاع 20 ساله به شهرداری بابل توسط مالکین انجام گرفت، افزود: همه این تالاب‌ها از گذشته به دلیل عدم نگاه درست به آن ها، خشک شده و تغییر کاربری داد، به طور مثال در 3 نقطه شهری بابل، تالاب‌ها به پارک، منطقه مسکونی و حتی زمین فوتبال تبدیل شد.

*نقض حریم تالاب‌ها و رودخانه‌ها
استاد دانشگاه نوشیروانی بابل ضمن ابراز تاسف از ارائه پروانه‌های ساخت‌وساز در حریم تالاب‌ها و رودخانه‌ها، گفت: متاسفانه در دوره یکی از شهرداران ادوار گذشته بابل، پروانه بهره‌برداری به زمین‌های اطراف تالاب داده شد حتی اکنون نیز در اطراف تالاب ساخت و ساز صورت می گیرد که این نقض حریم تالاب ها و رودخانه ها است.

عابسی با بیان اینکه این تالاب ها به دلیل حضور در حریم شهر روند تخریبی سرعت گرفت،افزود: شهرداری بابل با ایجاد فضای گردشگری در محیط این تالاب توانست روند تخریبی آن را تا حدودی کاهش دهد.

* لزوم ایجاد پارک‌های اکولوژی در تالاب‌ها
وی در ادامه افزود: برای جذب گردشگر به تالاب ها باید فضای طبیعی آن حفظ گردد بنابراین ایجاد پارک های اکولوژی در این محیط ها بسیار مناسب است.
عابسی با اشاره به افتتاح پروژه تالاب نیلوفر آبی گفت: شورای پنجم و شهردار منتخب آنچنان ناکارآمد بودند که آن پروژه در نهایت عقیم ماند.
استاد دانشگاه نوشیروانی با اشاره به موقعیت خاص تالاب های بابل که در نقطه داخل شهری قرارگرفته اند،یادآور شد:می‌توان با الگوبرداری از شهرهای اروپا، فضای هایی برای قدم‌زدن و تمدد آرامش در اطراف تالاب ها فراهم‌کرد.
وی با اشاره به اینکه تمام شهرهای شمالی رودخانه‌ای در دل خود دارند، افزود: با حفظ حریم رودخانه‌ها، می‌توان پارک‌های طولی در امتداد آن ایجاد کرد.
عابسی در ادامه افزود: اگر حریم‌های رودخانه‌ها رعایت و چراغی در امتداد آن روشن شود، می‌توان از آلودگی آن نیز با حضور مردم جلوگیری کرد.

*عملکرد شهرداری‌ها در حفظ محیط‌زیست تالاب‌ها و رودخانه‌ها ضعیف است
وی عملکرد شهرداری‌ها در حفظ محیط‌زیست و تالاب‌ها را ضعیف دانست و افزود:اگر در حفظ محیط‌زیست قوانین سخت‌گیرانه‌ای نداشته باشیم، شهرهای ما از دست می‌رود و مازندران تبدیل به یک محیط آلوده و خشک خواهد شد.
استاد محیط ‌زیست دانشگاه صنعتی نوشیروانی بابل با اشاره به اینکه آب رودخانه‌ای که وارد تالاب نیلوفر آبی می‌شد، کاملا آلوده بود، تصریح کرد: خوشبختنانه شهرداری با تعبیه استخری برای ته نشین شدن املاح آلوده در جهت رفع آلودگی این تالاب اقدام مناسبی صورت داد.

وی در ادامه ضمن ابراز تاسف از آلودگی رودخانه‌ها، گفت: خوشبختانه آلودگی رودخانه‌ای که از کنار تالاب عبور می‌کند صنعتی نیست اما شدیدا آلودگی خانگی دارد.
*تالاب نیلوفر آبی یک پدیده منحصر به فرد محیط‌زیستی با گونه‌های خاص
محمدحسن ذال، استاد گردشگری دانشگاه مازندران ،با بیان اینکه منطقه خاص جغرافیایی استان باعث شده اقلیم خاصی برای سکونت از دیرباز به وجود بیاید، اظهارکرد: این موضوع باعث شده کهن‌ترین آثار را در این منطقه ببینیم، وجود چنین تنوع اقلیمی در مازندران، می‌تواند تنوع گردشگری را نیز به وجود بیاورد.
وی با اشاره به وجود جذابیت گردشگری چون ارتفاعات و جنگل‌های کوهپایه‌ای، سواحل و تالاب‌ها در مازندران گفت: تالاب‌ نیلوفر آبی نیز به عنوان یک پدیده منحصر به فرد با یک زیست‌محیط و گونه های خاص می تواند فضایی برای جذب گردشگر باشد.

*لزوم ایجاد بسترسازی گردشگری تالاب‌ها
این استاد دانشگاه مازندران با بیان اینکه وجود چنین فضاهای گردشگری نیاز به بستر دارد، تصریح کرد: ایجاد اقامتگاه، تسهیلات و بحث دسترسی در مساله گردشگری بسیار حائر اهمیت است.

وی در ادامه خاطرنشان کرد: به طور کلی تمام مقاصد گردشگری در ایران و دنیا چه در بحث فرهنگ و چه در بحث طبیعت، دارای حساسیت‌هایی است که ایجاد سایش و فرسایش می‌کند اما در بحث طبیعت این حساسیت بیشتر است.
* اهمیت بکر و طبیعی بودن مناطق گردشگری طبیعی
وی افزود: اگر بیش از ظرفیت، حضور گردشگر داشته باشیم، بکر بودن و طبیعی بودن محیط گردشگری از بین خواهد رفت.
ذال دلیل جذب گردشگر به مناطق طبیعی را بکر بودن محیط برشمرد و تصریح کرد: اگر با رفتارهای نابخردانه بخواهیم بکر بودن طبیعت را از بین ببریم، طبیعتا آن محیط از حالت مقصد گردشگری خارج خواهد شد.

وی در ادامه با بیان اینکه برای هر مقصدی نیاز به بسترسازی مناسب گردشگری است، افزود: در رابطه با این موضوع به طور مثال اقامت‌سازی شاید باعث تردد و استفاده بیش از حد از ظرفیت منطقه بشود و این را به سمت تخریب پیش ببرد، بنابراین بهترین و مهم ترین بستر، شیوه دسترسی به آن است.
ذال در ادامه افزود: حتی المقدور با راهکارهایی که کارشناسان محیط‌زیست می‌شناسند، می‌توانیم آسیب و ضرری به آن نرسانیم و ضمنا به عنوان یک فضای گردشگری به متقاضی معرفی کنیم.
* عدم‌ بسترسازی تخریب محیط طبیعی را در پی دارد
استاد گردشگری دانشگاه مازندران همچنین رعایت ظرفیت و تحمل یک منطقه را از اصول زیرساخت گردشگری برشمرد و خاطرنشان کرد: در یک منطقه طبیعی که بکر بوده و کسی با آن مکان آشنا نیست اگر به یکباره جمعیت کثیری وارد آن منطقه شوند، قطعا آن مکان دچار تخریب هایی خواهدشد،بنابراین باید یک زیست‌محیط پایدار با نگاه حفظ منطقه گردشگری برای نسل‌های بعد در تالاب نیلوفر آبی رقم بخورد.
*برای حفظ طبیعت، سرمایه‌گذاری در مناطق طبیعی باید محدود شود
وی با اشاره به سوددهی خوب حوزه گردشگری، گفت: باید در نظر بگیریم اگر می‌خواهیم چنین پروژه‌هایی را برای سرمایه‌گذاری معرفی کنیم، سرمایه‌گذاری در این مناطق محدودتر خواهد بود چرا که نباید با هر تفکری از این تالاب، درخواست سود بکنیم.
ذال در ادامه افزود: بنابراین این سرمایه‌گذاری محدود خواهد بود و ما این حق را نداریم‌ که از همه روش‌های انتخابی و با هر تفکری برای ایجاد فضای سرمایه‌گذاری استفاده و درخواست سود کنیم
*لزوم تبیین قوانین سخت‌گیرانه در مناطق گردشگری طبیعی
این استاد دانشگاه با اشاره به لزوم تبیین قوانین سخت‌گیرانه محیط‌زیستی در کشور، گفت: قوانینی برای سرمایه‌گذاری در این مناطق حتما باید وجود داشته باشد و مو به مو اجرا شود زیرا این‌ها میراثی طبیعی و غیرقابل تجدید و منحصر به فرد هستند.
ذال در ادامه افزود: برداشت از یک مقصد به عنوان یک محصول گردشگری باید قوانین سفت و سختگیرانه و منطقی داشته باشد و قوانین باید محدود انجام بگیرد که در این زمینه میراث فرهنگی باید کارسازی کند.
وی افزود: به نظرم بهتر است سرمایه‌گذاری آنجا سرمایه‌گذاری کند که منطقه را بهتر می‌شناسد و در واقع آنجا را میراث و منطقه خودش بداند.