بزرگنمايي:

پیام مازند - به‌گزارش «تابناک» به نقل از فرارو؛ سایت smoney که در استرالیا به مبادلات ارزی می‌پردازد، سالانه مطالعه‌ای ترتیب می‌دهد و از شرکت‌کنندگان می‌خواهد بر اساس تجربیات شخصی‌شان بگویند چه میزان درآمد سالانه باعث می‌شود به معنای واقعی کلمه احساس خوشبختی کنند. نتایج این پژوهش نهایتا در قالب گزارشی با عنوان The Price of Happiness گردآوری و بر اساس ملیت شرکت کنندگان رتبه‌بندی می‌شود.
امسال ایرانی‌ها حضور پرشوری در پژوهش سایت smoney داشتند و رتبه اول را به‌دست آوردند. از همین حالا باید هشدار بدهیم مطالعه گزارش، بدون درک یک‌سری لغات و اصطلاحات، ممکن است خواننده را گمراه کند.
کسب درآمد 239 هزار و 700 دلاری در طول یک‌سال برای ما ایرانی‌ها با احتساب دلار حدود 50 هزار تومانی بازار آزاد، تقریبا معادل 12 میلیارد می‌شود. همچنین به معنی درآمد ماهیانه یک میلیاردی و درآمد روزانه 33 میلیونی است.
قیمت دلار در مرکز مبادله ارز طی روز‌های اخیر حدود 41 هزار تومان بود و حتی اگر قیمت دلار دولتی را مبنای محاسبات قرار دهیم باز با اعداد 10 میلیارد، 819 میلیون و 27 میلیون و 300 هزار تومان در سال، ماه و روز روبرو می‌شویم.
حداقل حقوق کارگران و کارمندان دولت در سال 1402، بین هفت تا هشت میلیون تومان است. همچنین براساس آمار‌های غیررسمی، هر ایرانی به‌طور متوسط ماهی 275 دلار، معادل 13 میلیون و 700 هزار تومان درآمد دارد و هزینه و مخارج یک خانوار چهارنفره ماهیانه 63 میلیون تومان تخمین‌زده می‌شود.
کسب درآمد سالانه 239 هزار و 700 دلاری در چنین شرایطی برای ما ایرانی‌ها رویایی و دور از دسترس به‌نظر می‌رسد، اما این مقیاس تنها برای ما ایرانی‌ها تعجب‌آور نیست. متوسط درآمد ماهیانه هر نفر در آمریکا چهار هزار و 746 دلار است و می‌توانیم نتیجه بگیریم درآمد سالیانه هر نفر در این کشور تقریبا 57 هزار دلار است. با این حال پژوهش سایت smoney نشان می‌دهد حتی در آمریکا، شرکت‌کنندگان درآمد سالانه 105 هزار دلاری را ضامن سعادت و خوشبختی خود می‌دانند.
شاخص The Price of Happiness برای سنجش و مقایسه مسائل اقتصادی و اجتماعی کاربرد دارد
عبارت The Price of Happiness یک اصطلاح است. ترجمه کلمه به کلمه امکان دارد ما را به «قیمت شادی» برساند. بعضی سایت‌ها همین عبارت را مبنا قرار داده‌اند و نوشته‌اند هزینه تفریح در ایران نسبت به سایر نقاط دنیا بالاتر است! حداقل دو فیلم سینمایی نیز با عنوان The Price of Happiness ساخته شده‌اند.
عبارت The Price of Happiness در مسائل مرتبط با اقتصاد و اجتماع کاربرد متفاوتی دارد و به‌طور خاص یک شاخص آماری برای سنجش و مقایسه است. مثلا سایت smoney از شرکت‌کنندگان در پژوهش خود خواسته چشم‌هایشان را ببندند و بدون ملاحظه یا رودربایستی، با تکیه بر تجربه و احساسات شخصی بگویند چه میزان درآمد سالانه برایشان اطمینان و قوت‌ قلب به ارمغان می‌آورد و موجب می‌شود از نظر مالی احساس بی‌نیازی و خوشبختی کنند. پاسخ کاربران به این سوال می‌تواند طی یک پروژه تحقیقاتی جمع‌آوری شود و کارشناسان با توجه به ملیت شرکت‌کنندگان نتایج را رتبه‌بندی کنند.
شاخص The Price of Happiness نهایتا ممکن است در ابعاد کلان اقتصادی، تصویری شماتیک از میزان رفاه و آسایش در جوامع مختلف فراهم کند و در عین حال از منظر اجتماعی نشان دهد مردم کدام نقطه دنیا پول را ضامن خوشبختی خود می‌دانند. منابع مختلفی برای سنجش شاخص The Price of Happiness نظرسنجی برگزار می‌کنند.
رتبه‌بندی کشور‌ها بر اساس شاخص The Price of Happiness توسط سایت expensivity در سال گذشته میلادی بدون حضور ایرانی‌ها انجام گرفت و جزایر برمودا رتبه اول را کسب کرد. کسانی که ملیت این کشور را داشته‌اند و در نظرسنجی شرکت کردند، گفته بودند اگر درآمد سالانه‌شان 143 هزار و 933 دلار باشد از صمیم قلب احساس بی‌نیازی خواهند کرد.
شرکت‌کنندگان در پژوهش‌ها و نظرسنجی‌های مرتبط با شاخص The Price of Happiness الزاما نباید ساکن کشورشان باشند. چون موقع ورود به سایت، ملیت خود را انتخاب می‌کنید، در پایان رتبه‌بندی بر اساس کشور‌ها انجام می‌شود؛ بنابراین بهتر است بگوییم استرالیایی‌های ساکن سراسر دنیا پارسال گفته‌اند با درآمد سالانه 135 هزار و 321 دلار خوشبختی را احساس می‌کنند و در رتبه دوم قرار گرفته‌اند. این یعنی به 11 هزار و 277 دلار درآمد ماهیانه نیاز داشته‌اند. امسال استرالیا در پژوهش سایت smoney رتبه سوم را کسب کرده و شاخص The Price of Happiness این کشور به 121 هزار و 191 دلار، یعنی معادل درآمد ماهیانه 10 هزار دلار کاهش پیدا کرده است.
رتبه سوییس هم نسبت به پارسال آب رفته؛ مردم سوییس پارسال اعتقاد داشته‌اند با درآمد سالانه 128 هزار و 969 دلاری احساس خوشبختی می‌کنند، اما امسال رضایت و سعادت مالی را با کسب 115 هزار و 745 دلار در دسترس می‌بینند. در نروژ شاخص The Price of Happiness معادل درآمد سالانه 117 هزار و 724 دلار است. این یعنی یک نروژی احساس می‌کند با کسب درآمد ماهیانه 10 هزار دلاری زندگی سرخوشانه‌ای خواهد داشت.
رتبه آمریکا در شاخص The Price of Happiness از پارسال تا امسال تغییر نکرده و آن‌ها در دو سال متوالی جایگاه دهم را کسب کرده‌اند. نکته قابل توجه اینجاست که هر دو سال وقتی از یک آمریکایی خواسته‌اند چشم‌هایش را ببندد و بگوید با چه میزان درآمد احساس بی‌نیازی خواهد کرد، جوابشان 105 هزار دلار یعنی معادل هشت هزار و 750 دلار در ماه بوده. همین الان بر اساس آمار‌های غیررسمی، درآمد هر آمریکایی به‌طور متوسط ماهی چهار هزار و 746 دلار برآورد می‌شود.
شاخص The Price of Happiness و اختلافش با متوسط درآمد احتمالا نشان می‌دهد ساکنان آمریکا نسبت به مسائل مالی از دیدگاهی واقع‌بینانه برخوردار هستند.
ایرانی‌ها، ولی رتبه اول را در پژوهش سایت smoney کسب کرده‌اند. شاخص The Price of Happiness نشان می‌دهد ایرانی‌های شرکت‌کنندگان در این پژوهش که ممکن است ساکن هر نقطه‌ای از کره خاکی باشند، با تواضعی مثال‌زدنی عدد 239 هزار و 700 دلار را ملاک خوشبختی و بی‌نیازی مالی خود می‌دانند و اعتقاد دارند رضایتمندی اقتصادی‌شان در گرو درآمد ماهیانه تقریبا 20 هزار دلار است. 
رتبه دوم در اختیار یمن است؛ شاخص The Price of Happiness این کشور عدد 172 هزار و 140 دلار را نشان می‌دهد که معادل درآمد ماهیانه 14 هزار و 345 دلار خواهد بود. استرالیایی‌ها نیز گفته‌اند با کسب درآمد 10 هزار دلار ئر ماه احساس سرخوشی می‌کنند. برای اینکه میزان واقع‌بینی اقتصادی مردم این کشور‌ها را بسنجید، کافی است بدانید همین الان درآمد ماهیانه مردم در سوییس به‌طور متوسط شش هزار و 200 دلار است و هر نفر در لوگزامبورک و سنگاپور به‌عنوان کشور‌های دارای رتبه دوم و سوم دنیا، به‌طور متوسط چهار هزار و 978 دلار و چهار هزار و 950 دلار درآمد دارد. احتمالا از این به بعد دلایل و ریشه‌های ذات مشکل‌پسند ایرانی‌ها را بهتر درک می‌کنید!