بزرگنمايي:

پیام مازند - عضو هیئت علمی مدیریت گردشگری دانشگاه مازندران گفت: مردم برای تامین معیشت اقتصادی خود اقدام به فروش زمین ها به مردم استان های دیگر می کنند تا با ساخت واحدی، از آن به عنوان خانه دوم استفاده کنند.
محمود حسن پور در گفت و گو با ایسنا مازندران، با بیان اینکه گردشگری روستایی، گردشگری آمیخته با فعالیت های جامعه روستایی است، اظهار کرد: پاسخ گو نبودن اقتصاد گردشگری، عدم زیر ساخت ها و نیازمندی های اقتصادی مردم روستا باعث می شود، کشاورزان زمین های خود را به مردم دیگر استان ها بفروشند.
وی تصریح کرد: گردشگری روستایی در مازندران وجود دارد اما نه به صورت نظامند که بتواند کمکی به مردم روستا کند زیرا اینگونه فعالیت ها به صورت شبکه ای از پتانسیل های روستایی شکل می گیرد .
عضو هیئت علمی مدیریت گردشگری دانشگاه مازندران خاطرنشان کرد: مناطقی خاص در روستاها توسط شوراها و اهالی، اقدام به آماده سازی زیرساخت های گردشگری روستایی می شود، به طور مثال روستای کندلوس بخش کجور نوشهر با سنگ فرش کردن روستا و ارائه خدمات در حوزه گردشگری فضایی مناسب ایجاد کرده است .
حسن پور با اشاره به اینکه گردشگری روستایی باید از ظرفیت های محلی، فرهنگی و بومی منطقه در راستای رونق این صنعت بهره ببرد، گفت: روستای کندلوس بخش کجور از نمونه روستاهای گردشگری است که با وجود زیر ساخت ها نتوانست باعث جذب گردشگر شود .
وی با تاکید بر اینکه عدم بازاریابی مناسب در راستای ایجاد زیر ساخت ها باعث شده تا گردشگری روستایی رونق خوبی برای روستاییان از نظر اقتصادی نباشد، افزود: روستای کندلوس با سنگ فرش کردن و آماده سازی گردشگری روستایی سعی در رونق آن داشته که متاسفانه از نظر امکانات این روند مهیا بوده است اما از نظر بازاریابی موفق به جذب گردشگر نشد .
عضو هیئت علمی مدیریت گردشگری دانشگاه مازندران بیان کرد: مهمترین مسئله در رونق نگرفتن گردشگری روستایی، بازاریابی است به طور مثال برای توسعه مقصد گردشگری باید با کمک برخی نهادهای بازاریابی مناطق مورد نظر را به گردشگر معرفی کرده و به جامعه محلی با آموزش بتواند از این صنعت در روستا برداشت های اجتماعی و اقتصادی کند .
استاد گروه گردشگری دانشگاه مازندران تصریح کرد: روستاها باید با رعایت استانداردهای گردشگری به عنوان پایلوت گردشگری روستایی در مازندران فعالیت کنند .
عضو هیئت علمی مدیریت گردشگری دانشگاه مازندران با بیان اینکه زمانی که صحبت از گردشگری روستایی می شود هدف اجرای یک الگوی معیشتی مکمل برای کمک به روستا و مردم آن جا است، گفت: به عنوان مثال اگر روستایی در تولید چای موفق بوده است باید با توسعه باغات چای و استفاده از این پتانسیل و ظرفیت در راستای محقق کردن و توسعه گردشگری روستایی خود بکوشند .
حسن پور با اشاره به اینکه مردم مازندران هنوز آگاهی و شناخت کامل از گردشگری روستایی و نحوه اجرای این الگو ندارند، افزود: زمانی که می خواهیم فعالیت اقتصادی را برای منطقه تعریف کنیم باید ببینیم چقدر آن عناصر واجد شرایط هستند .
استاد گروه گردشگری دانشگاه مازندران با بیان اینکه روستاییان به دنبال ایجاد گردشگری روستایی که سود کمتری نسبت به سایر بخش ها در روستاها دارد، نمی روند، اظهار کرد: توسعه خانه های دوم امروزه به سمت روستاها آمده خصوصا در زمانی که کم آبی و بی آبی در کشت دوم کشاورزان به وجود آمده و آن ها با تفکیک اراضی یا تغییر کابری زمین و فروش آن کمتر به دنبال بحث سرمایه گذاری در حوزه گردشگری می روند .
عضو هیئت علمی مدیریت گردشگری دانشگاه مازندران خاطرنشان کرد: در ایجاد زیر ساخت های گردشگری روستایی باید تبعات تفکرات اقتصادی سنجیده شود و با تعریف مکانیزم ها دارایی روستایی به عنوان یک سرمایه به آن ها کمک کند .
حسن پور افزود: بسیاری از طرح های بوم گردی با ارائه وام افتتاح می شود اما از نظر اقتصادی بازگشت نداشته است.
انتهای پیام