چاپ

پیام مازند - ایسنا/مازندران مادر که باشی تمام دغدغه‌هایت تکان نخوردن آب در دل فرزندت است اما گاهی این مادر از خودگذشتگی می‌کند که جمله "بهشت زیر پای مادر است" را کاملا درک کنیم.

در جامعه امروز دیده‌ایم که زنان دوشادوش همسران خود در عرصه اجتماعی فعالیت کرده تا نه تنها کمک حال زندگی باشند بلکه الگویی برای فرزندان این سرزمین شوند.
اما در این میان با شیوع بیش از 2 ماه کرونا ویروس در کشورمان شاهد تلاش‌های کادر درمانی کشور برای حفظ سلامتی هموطنانمان بودیم، مدافعان سلامتی که از خانواده خود دور مانده تا بتوانند در کنار بیماران برای دادن خدمات بهتر باشند.
بانوی پرستار مازندرانی که خود یک مادر و دغدغه و نگرانی این را داشته که نکند وقتی به خانه می‌روم ناقل بیماری برای فرزند خود باشم، می‌گوید: در زمان بیماری کرونا وقتی از بیمارستان به منزل می‌رفتم هر لحظه احساس می‌کردم ناقل این ویروس هستم برای همین تصمیم گرفتم دخترم را به منزل خواهرم در تهران منتقل کنم تا قرنطینه او به خوبی حفظ شود.
او با بیان اینکه در دوره بیماری کرونا برای ما اتفاقات سخت و خوبی در بیمارستان رقم خورده گفت: طبق پروتکل نظام پرستاری از نظر حرفه‌ای در بین پرستار و بیمار نباید وابستگی ایجاد شود اما در شرایط‌هایی این امر اجتناب ناپذیر است.
اگر فاصله‌گذاری اجتماعی رعایت نشود، جای نگرانی است
سیدزهرا میرشعبانی در گفت‌وگو با ایسنا اظهار کرد: بیماری کرونا در بابل در اجرای طرح فاصله‌گذاری اجتماعی روند نزولی داشته اما اگر مردم طرح فاصله‌گذاری اجتماعی را همچنان رعایت نکنند برای کادر درمان جای نگرانی دارد.
وی تصریح کرد: اولین ویزیت بیمار کرونایی در بابل اوایل اسفند ماه بود که مسافری از قم به بابل آمده و دچار علائم بیماری کرونا بود و بلافاصله به آی سی یو منتقل شد.
این پرستار بیمارستان روحانی بابل خاطرنشان کرد: زمانی که این بیماری در بابل آغاز شد، رعب و وحشتی در بین پرستاران ایجاد کرد و همین امر باعث شده ما این فرد مبتلا به کرونا را به یک اتاق ایزوله در بیمارستان روحانی منتقل کنیم اما من داوطلب شدم که به سراغ این بیمار بروم تا ببینم چه چیزی نیاز دارد تا از لحاظ روانی هم حمایت شود.
میرشعبانی ادامه داد: این بیمار پس از چند روز بستری در بیمارستان روحانی بابل به بیمارستان میناگر انتقال داده شد و پس از آن کسانی که بیماران کرونایی بودند، در بیمارستان میناگر که بیمارستان معین مبتلایان کرونا بوده منتقل می‌شدند.
وی ادامه داد: به عنوان مثال بیماری داشتیم به نام آرش که 31 سال سن داشت و او با تنگی نفس و تب به بیمارستان مراجعه کرد، درگیری ریه این فرد آنقدر زیاد بود که حتی لوله گذاری تنفسی هم برای تنفس او جوابگو نبود و این فرد بعد از چند روز جان خود را از دست داد که کادر درمانی به شدت نگران و ناراحت شدند و برعکس کسانی که بهبود پیدا می‌کردند، احساس خوشحالی در بین همکاران موج می‌زد.
این پرستار بیمارستان روحانی بابل یادآور شد: متاسفانه وقتی به تهران رفتم با شکستگی پا مواجه شدم که فردای همان روز به بابل برگشتم و در بیمارستان شهید بهشتی بابل پای خود را گچ گرفتم و 4 روز در خانه استراحت داشتم اما با اینکه حال مساعدی نداشتم، عهد کردم که اگر بیماری نیاز به کمک داشت خیلی ساده از کنارش نگذرم و الآن هم در کنار بیماران حال خوبی دارم و همچنان به آنان خدمت‌رسانی می‌کنم.
میرشعبانی در توصیه به هموطنان و همشهریان خود خواستار شد: به مردم توصیه می‌کنیم اگر فاصله اجتماعی رعایت نشود برای ما و همکارانمان نگران کننده خواهد بود بنابراین چند روزی را در خانه بمانند و این بیماری را جدی بگیرند تا هرچه سریع‌تر این ویروس از کشورمان خارج شود.
انتهای پیام