چاپ

پیام مازند - ایسنا/مازندران خطر بیماری به ندرت تا این اندازه ذهن ما را درگیر کرده و هفته‌هاست صفحه اول بیشتر روزنامه‌ها و سایت‌ها به داستان‌هایی در مورد ویروس همه‌گیر کرونا اختصاص دارند، همین طور برنامه‌های رادیو و تلویزیون پشت سر هم در مورد آمارهای مرگ و میر گزارش می‌دهند و شبکه‌های اجتماعی هم پر از آمارهای ترسناک، توصیه‌های عملی و شوخی‌های تلخ و دردناک است.

همانطور که تا الان عده زیادی گفته‌اند، این بمباران اطلاعاتی مداوم می‌تواند به افزایش سطح اضطراب منجر شود و به سرعت سلامت روان‌مان را تحت‌الشعاع قرار دهد.
عضو هیات علمی گروه جامعه شناسی دانشگاه مازندران گفت: با افزایش تعداد موارد تاییدشده‌ی بیماری، و لاعلاجی آن توسط پزشکان و افزایش مرگ و میر، وسواس عادت‌های جدیدمانند شست‌وشوی مکرر دست‌ها و فاصله‌گرفتن از دیگران برای جلوگیری از عطسه و سرفه ،اضطراب عمومی افزایش یافته است.
نادر رازقی در گفت‌وگو با ایسنا با اشاره به تعبیر زیبای سعدی شیرین سخن،بنی آدم اعضای یک پیکرند، اظهار کرد: هر فرد به‌تنهایی هویت مستقلی دارد اما هویت جمعی او در دنیای پسامدرن اهمیت فزاینده‌ای پیدا کرده است.
وی تصریح کرد: همه‌گیری‌های نوظهور کووید 19، پیش‌فرض‌های ما درباره‌ی جهانی که شناخته‌شده فرض می‌کردیم را برهم زده و استراتژی‌های تعیین شده‌ی ما برای مدیریت زندگی روزمره را مختل کرده و گسترش آن حتی می‌تواند اشکال بسیار گسترده‌تری به‌خود بگیرد.
عضو هیات علمی گروه جامعه شناسی دانشگاه مازندران با بیان اینکه اثرات اجتماعی این ویروس همه‌گیر وسیع بوده است، خاطرنشان کرد: ویروس کرونا نشان داد که فرد و جامعه سرنوشت وابسته به یکدیگر دارند و هیچ نهادی اعم از نهاد دین، دولت، خانواده و حتی فرد به تنهایی نمی تواند زمینه ساز و عاملی برای تغییرات بنیادین در اجتماع باشد و پیوستگی های ساختاری و منظم آنها می تواند موفقیت جامعه را رقم زند.
رازقی افزود: با افزایش تعداد موارد تاییدشده‌ی بیماری، و لاعلاجی آن توسط پزشکان و افزایش مرگ و میر در دنیا، وسواس عادت‌های جدید مانند شست‌وشوی مکرر دست‌ها و فاصله‌گرفتن از دیگران برای جلوگیری از عطسه و سرفه ،اضطراب عمومی افزایش یافته است.
وی با اشاره به اینکه این مساله با دریافت اخبار متعارض و متناقضی از شبکه‌های مجازی سبب احساس هراس غیرمنطقی‌تر در جامعه شده است، یادآور شد: این مساله به‌خصوص در طبقه‌های آسیب‌پذیر اجتماعی بیشتر نمود دارد.
عضو هیات علمی گروه جامعه شناسی دانشگاه مازندران در پاسخ به سوال خبرنگار مبنی بر وضعیت زیست اجتماعی در شرایط کنونی گفت: تغییر الگوهای زندگی اجتماعی به‌خصوص تغییر در روابط خصوصی و خانوادگی، بسیار کار سخت و گاهی ناممکن است، هر چه این روابط مکانیکی تر یعنی سطوح تعلقات اجتماعی و وابستگی عاطفی بیشتر شود کار بسیار دشوارتر است، تماسها و وصل های کم و بیش قطع شده که نیازی به یک بهانه داشت، قطع شدند و به نظرم فرصت تماس های اجتماعی پس از کرونا کمتر و محدود تر خواهد شد بخصوص پیوند های ضعیف اجتماعی از بین خواهند رفت و کمتر فرصت تجدید خواهند یافت.
رازقی با اشاره به افرادی که نزدیکان خود را در بحران کرونا از دست دادند، گفت: در موقعیت بحرانی و شرایط سخت و حساس، مهمترین پناهگاه و نقطه امن عاطفی و روحی، در کنار نزدیکان بودن است. وقتی که در کنار نزدیکان باشیم بر اساس الگوی فرهنگی احساس امنیت بیشتری داریم و این جزو نیازهای بنیادین است.
وی کمک کردن و حمایت کردن را جزو فرهنگ دانست و افزود: اما به نظرم اثرات کرونا تنها اثرات روحی و روانی برای آسیب دیدگان نیست بلکه ابعاد وسیع تری دارد و سیاستگذاران باید افرادی که در کرونا به گونه ای آسیب های متفاوتی دیدند را با برنامه ها و سیاست های درست بطور هدفمند توانمند سازند، یعنی در فرآیندی قدرت به افراد و جامعه برگردانده شود و به عبارت دیگر جامعه را از حیث روانی، اقتصادی و اجتماعی توانمند کنند.
انتهای پیام