چاپ

پیام مازند- مازندران استانی است که به دلیل دارا بودن مزیت‌های مختلف، همواره کانون توجه بسیاری از فعالان اقتصادی داخلی و خارجی قرار می‌گیرد، مزیت‌هایی که در کنار پول‌ساز بودن، همواره با حاشیه‌های فراوانی نیز همراه بوده و مردم این استان، با آن انس پیدا کرده‌اند.

بحث مقرون به صرفه بودن یا نبودن کشاورزی در این استان، موضوعی نیست که این روزها در مازندران به آن پرداخته می‌شود بلکه داستانی است که سال‌های سال، در خصوص آن صحبت شد و نتیجه‌ای از این گفت‌وگوها به دست نیامد چرا که همچنان کشت سنتی و غیرعلمی تقریبا در بیش از نیمی از تولیدات کشاورزی، حکمفرما بوده و نبود صنایع تبدیلی نیز بر مشکلات کشت باغی افزوده است.

آنچه به نظر می‌رسد این است که امروزه دیگر برای یک مازندرانی مقرون به صرفه نیست چراکه به اندازه تلاش خود نمی‌تواند دستمزد دریافت کند؛ هرس، آبیاری، کوددهی، سمپاشی، نهال‌کاری و غیره اقداماتی است که باغدار باید در طول یکسال زراعی انجام دهد که هریک مشمول هزینه‌های گزافی است.

این استان مهد محصولات کشاورزی و باغی است اما کمبود صنایع تبدیلی بزرگترین چالش باغداران بوده، چراکه تمام محصولات باغی به صورت خام فروخته و راهی بازار می‌شوند و در این بین سود واقعی از آن دلالان است.

فقط فروش!

متأسفانه نیمی از ضایعات محصولات کشاورزی در فاصله مراحل کاشت تا برداشت از چرخه مصرف خارج می‌شوند که این مسئله متأثر از کمبود تجهیزات، فرسودگی ماشین آلات کشاورزی و نقصان در مرحله فرآوری و بسته بندی استاندارد رخ می‌دهد. با همه هزینه های گزافی که یک باغدار برای تولید محصولات خود انجام می دهد اما ناچار است از ترس ضایع شدن محصولاتش، هرطور و به هر قیمتی شده حتی ناچیز محصول را به فروش برساند چراکه بازه زمانی معینی برای برداشت وجود داشته و محصولات باغی قابلیت ماندگاری روی درخت را ندارند، در واقع سود واقعی را دلالان می‌برند.

مازندران ظرفیت های بالایی برای ایجاد صنایع تبدیلی دارد، ارایه تسهیلات مناسب به سرمایه گذاران بخش صنایع تبدیلی و جلوگیری از واردات بی رویه، سبب رونق محصولات با کیفیت ایرانی می شود و توجه به صنعت کشاورزی و توسعه صنایع تبدیلی می تواند استان را خوش نام و رونق صادرات را در پی داشته و سبب شود که سود واقعی به جیب کشاورزان رفته و دلالان در این میان بی بهره باشند.

به عقیده کارشناسان یکی از ضعف‌هایی که در بخش صنایع تبدیلی کشاورزی وجود دارد این است که پایشی در زمینه فعالیت و عدم فعالیت صنایع وجود نداشته و آمار استان از این حیث دچار نقص است.

متخصصان حوزه کشاورزی بر این باورند در کشورهای پیشرفته، امنیت ملی در گرو امنیت غذا بوده و از این منظر کشاورزی اهمیت ویژه دارد، به همین دلیل توسعه آن مکمل صنعت شناخته می‌شود اما در ایران توسعه صنعتی نسبتی با الگوهای جهانی ندارد و ارتباط آن با کشاورزی مغفول مانده است.

نکته قابل تامل این است که وجود صنایع تبدیلی در مازندران سبب اشتغالزایی بسیاری شده و ایجاد و تقویت آن سبب رونق این بخش خواهد شد اما متاسفانه طبق گفته های مسئولان این بخش ها حمایت دولتی کمی از این واحدها صورت می گیرد.

پایان خام‌فروشی و آغاز یک درآمد پایدار!

به گفته کارشناسان، صنعت و کشاورزی به موازات هم حرکت می‌کنند به این معنا که توسعه کشاورزی در قبال توسعه صنعتی محقق شده و پیشرفت صنعت نیز حول کشاورزی تحقق می‌یابد در واقع هر کشوری که در کشاورزی حرفی برای گفتن دارد به یقین در کنار آن از یک صنعت توانمند برخوردار است.

به باور متخصصان برای رونق تولید محصولات کشاورزی باید از خام فروشی جلوگیری شود زیرا فرآوری محصولات در هر بخش باعث افزایش ماندگاری، رونق تولید، ایجاد ارزش افزوده و افزایش صادرات می‌شود.

اما شیوه کشت سنتی و نبود صنایع تبدیلی در مازندران سبب شده بسیاری از کشاورزان و باغداران از آینده شغلی خود نگران باشند و نبود همین امنیت شغلی سبب شده محصول خود را به هر قیمتی فقط به فروش برسانند و دلالان نیز از این موقعیت استفاده بهینه را می کنند.