پیام مازند - ساری – ایرنا – تصمیم گرفتند امسال هزینه پخت غذای نذری شب عاشورا برای عزاداران را با جمع‌آوری نذری‌های اطرافیان به خرید یک کپسول اکسیژن برای یک بیمارستان اختصاص دهند. اقدام زوج قائمشهری موجی از همدلی به راه انداخت؛ از یک کپسول به 15 کپسول رسیدند و نذر طعام خیلی‌ها به «نذر نفس» تبدیل شد.

به گزارش ایرنا، حدود یک هفته است پویشی برای خرید کپسول اکسیژن برای بیمارستان‌های مازندران در صفحات فضای مجازی مازندران توسط برخی کاربران تبلیغ می‌شود. نامش را «نذر نفس» گذاشته‌اند تا در این روزهای سخت کرونایی به ویژه در مازندران که سیاه‌ترین روزهای خود را می‌گذراند و هر روز ده‌ها نفر در بیمارستان‌هایش جان می‌دهند، گامی برای راحت‌تر نفس کشیدن بیماران بردارند.
علی صادقی را بسیاری از فعالان اجتماعی مازندران و اهالی رسانه این استان به واسطه پیشینه رسانه‌ای و حضورش در برخی فعالیت‌های اجتماعی و عام‌المنفعه می‌شناسند. او و همسرش سمیه حسن‌پور قادیکلایی که طی یک هفته اخیر به دلیل انتشار شماره کارت یکی از حساب‌های او برای جمع‌آوری کمک‌های مردمی نامش بیشتر به چشم آمده، از آغاز ماه محرم تصمیم گرفتند مسیر نذر هر ساله خود را امسال تغییر دهند و به سمت کمک به بیماران ببرند. تصمیمی که ده‌ها نفر را در استان و خارج از استان و حتی خارج از کشور همراه کرد و جریانی از همدلی به راه انداخت.
آغاز یک نذر گروهی
ابتدا قرار بود با اختصاص هزینه غذای نذری شب عاشورا و فراخوانی در صفحه شخصی خود برای جمع کردن نذری‌های اطرافیان‌شان فقط یک کپسول برای بیمارستان ولیعصر(عج) قائمشهر تهیه کنند. فراخوان را که به صورت محدود و در صفحه شخصی منتشر کردند با استقبال زیاد مواجه شدند و این جریان با خرید 14 کپسول 40 لیتری و تأمین هزینه خرید پانزدهمین کپسول برای بیمارستان‌های مازندران هنوز ادامه دارد.
صادقی درباره آغاز این روند و شکل‌گیری ایده هدایت نذرهای طعام ماه محرم به سمت تأمین اکسیژن بیمارستان‌ها به خبرنگار ایرنا می‌گوید: «هر سال عصر عاشورا یک دیگ بزرگ آش می‌پختیم و برای پذیرایی از عزاداران به تکیه محل‌مان می‌دادیم. اما امسال که شرایط به این شکل است و امکان عزاداری و پذیرایی وجود ندارد، تصمیم گرفتیم نذرمان را به شکل دیگری ادا کنیم.»
نفسِ تنگِ بیمارستان‌ها
از اهالی رسانه است و خبرها و وضعیت روز جامعه را هر روز رصد می‌کند. در خبرها و از اطرافیان و مسئولان شنیده بود که مهم‌ترین نیاز بیمارستان‌های استان تجهیزات مرتبط با اکسیژن مانند کپسول، مانومتر، اکسیژن‌ساز و پالس‌اکسیمتر است. بعضی از بیمارستان‌های مازندران که دستگاه اکسیژن‌ساز ندارند باید کپسول‌ها را به مراکز تولید اکسیژن بفرستند و پر کنند. در این بیمارستان‌ها همیشه نگرانی بابت خالی شددن کپسول‌ها وجود دارد. حتی رئیس یکی از بیمارستان‌های مازندران عنوان کرده که وقتی کودکی هفت ساله به او التماس می‌کرد تا به پدرش ماسک اکسیژن وصل کنند، به دلیل نداشتن کپسول اکسیژن نتوانست درخواست کودک را اجابت کند و خودش و چند تن از همکارانش تصمیم گرفتند با هزینه شخصی یک کپسول دیگر برای بیمارستان بخرند.

فعال حوزه رسانه و مسائل اجتماعی اظهار می‌کند: «این روزها هر چیزی که به نفس کشیدن بیماران ارتباط دارد اولویت اول بیمارستان‌هاست. خرید اکسیژن‌ساز بیمارستانی از توان کمک‌های مردمی خارج است، اکسیژن‌ساز خانگی هم به کار بیمارستان نمی‌آید. اما برای سایر تجهیزات می‌شد کاری کرد. بهترین تصمیم همین بود که نذرمان را برای تهیه یک کپسول 40 لیتری اختصاص دهیم. قیمت‌ها بین چهار میلیون و 600 هزار تا پنج میلیون و 800 هزار تومان در نوسان بود. به پول بیشتری از آن‌چه که برای نذر هر سال خودمان کنار گذاشته بودیم نیاز داشتیم تا یک کپسول خریداری شود. تصمیم گرفتیم فراخوانی محدود برای اطرافیان در استوری اینستاگرام منتشر کنیم.»
فراخوانی که در ابتدا به صورت ساده و معمولی منتشر شد مورد استقبال قرار گرفت و در فضای مجازی دست به دست شد. کمی بعد یکی از گرافیست‌ها پوستری برای آن طراحی کرد و آن پوستر با سرعت بیشتری در صفحه‌های شخصی و صفحه‌های مربوط به شهرها و روستاهای منطقه دست به دست چرخید و بازنشر شد.
افزایش گستره نذر نفس
صادقی می‌گوید در کمتر از یک روز بیشتر از هزینه مورد نیاز خرید یک کپسول 40 لیتری به شماره حسابی که منتشر کرده بود واریز شد. او می‌افزاید: «وقتی استقبال را دیدیم دریافتیم که جامعه پذیرش این تصمیم را دارد و احتمالا کمک‌ها بیشتر می‌شود. با دوستانی که همراه شده بودند پیگیر شدیم که کپسول‌ها را با قیمت مناسب بخریم و امانتدار نذری‌های مردم باشیم. در نهایت توانستیم به یک فروشگاه که کپسول‌ها را با ما به قیمت فروش به بیمارستان‌ها حساب می‌کرد وصل شویم.»
پول کپسول دوم که تأمین شد و واریز نذری‌ها و کمک‌های مردم همچنان ادامه داشت، تصمیم گرفتند برنامه‌ریزی مناسبی برای توزیع کپسول در بیمارستان‌ها داشته باشند. چرا که چالش کمبود اکسیژن در بسیاری از بیمارستان‌های مازندران دیده می‌شود. حتی مسئولان بعضی از بیمارستان‌ها وقتی از به راه افتادن این پویش با خبر شدند مستقیم تماس گرفتند و خواستند که اهدای یک یا دو کپسول به بیمارستان تحت مدیریت آن‌ها نیز در برنامه صادقی و همراهانش قرار بگیرد.

او درباره روند توزیع کپسول‌ها بین بیمارستان‌ها خاطرنشان می‌کند: «هر کپسول 40 کیلویی به طور همزمان می‌تواند به چهار بیمار اکسیژن بدهد. وقتی دیدیم کمک‌ها ادامه دارد به جای این که همه کمک‌ها به یک بیمارستان اختصاص یابد تصمیم گرفتیم کپسول‌ها را بین بیمارستان‌های مختلف توزیع کنیم. حتی بیمارستان‌های برخوردار و مجهز به اکسیژن‌ساز نیز این روزها بخشی از اعتبارشان را صرف خرید کپسول می‌کنند. سومین کپسول را به بیمارستان رازی قائمشهر تحویل دادیم و بعد هم پیگیر تحویل کپسول به بیمارستان شهرهای دیگر شدیم تا از این نذر مردمی، بیماران بیشتری در سراسر استان برخوردار شوند.»
تا صبح روز چهارشنبه 27 مرداد 9 کپسول را به بیمارستان‌ها تحویل دادند، پنج کپسول خریداری شده و همین هفته به بیمارستان‌ها تحویل می‌شود و هزینه خرید یک کپسول هم موجود است که سفارش خرید آن را داده‌اند. گستره توزیع را هم از شهرستان و منطقه فراتر برده‌اند و به شرق تا غرب استان رساندند. برای هر کدام از بیمارستان‌های ولیعصر(عج) قائمشهر، شهید بهشتی نوشهر، زارع ساری و امام(ره) بهشهر دو کپسول در نظر گرفتیم و به بیمارستان‌های رازی قائمشهر، آیت‌الله روحانی بابل، شهدای زیراب، امام(ره) فریدونکنار، طالقانی چالوس و حکمت ساری نیز یک کپسول از پویش «نذر نفس» اهدا شد.
قصه‌های جاریِ نذر
صادقی به استمرار واریز نذرهای مردم طی یک هفته اخیر اشاره می‌کند و می‌گوید: «تا الان بیشتر از 75 میلیون تومان نذر و کمک مردمی دریافت کردیم. فاکتورها و تصویر تحویل کپسول‌ها را در صفحه شخصی منتشر می‌کنیم تا مخاطبان خروجی نذر خودشان را ببینند. هدف ما این بود که گامی در حد خودمان برداریم. اما مردم از ما در کمک کردن سبقت گرفتند. از پنج هزار تومان تا هزینه خرید یک کپسول کامل توسط مردم به حساب واریز شد. خانواده یکی از شهدا هزینه خرید یک کپسول 40 لیتری را به نیت فرزند شهیدشان اهدا کردند. خیلی‌ها هم هزینه نذر طعام محرم خود با مبالغ مختلف را به نذر نفس اختصاص دادند.»
به گفته او در بین مبالغی که به نذر نفس اختصاص داده شد بعضی موارد داستان‌های خاص و اثرگذاری دارند. مانند مبلغی که شخصی به نیت همسر پرستار تازه درگذشته‌اش کرد. یا خانم بارداری که دو واریزی500 هزار تومانی برای نذر نفس داشت تا فرزندی که هنوز تعیین جنسیت نشده به سلامت به دنیا بیاید؛ یک 500 هزار تومان برای فرزندی که شاید دختر باشد و یک 500 هزار تومان برای فرزندی که ممکن است پسر باشد.
هنوز مبالغی به شماره کارتی که برای نذر نفس در مازندران اختصاص داده شد واریز می‌شود. صادقی می‌گوید: «تا وقتی که مردم کمک کنند برای خرید تجهیزات مرتبط با تأمین اکسیژن بیماران بیمارستان‌های مازندران اقدام می‌کنیم. اولویت ما ابتدا خرید کپسول است. پس از آن خرید مانومتر در اولویت است و در درجه بعد هم پالس‌اکسیمتر اولویت ما محسوب می‌شود.»

دست تورم در گریبان تنفس بیماران
گرانی و افزایش قیمت ساعتی به کپسول‌های اکسیژن هم رسیده است. این تورم را از اظهارات صادقی می‌توان دریافت که تصریح می‌کند: «با این که کپسول‌های تولید داخلی خریداری کردیم، قیمتش‌ در همین یک هفته چند بار افزایش یافت. روز اول چهار میلیون و 700 هزار تومان خریدیم، سری دوم 50 هزار تومان گران‌تر شد و در سفارش سوم قیمت همان کپسول چهار میلیون و 900 هزار تومان بود. الان هم می‌گویند قیمت همین کپسول‌ها به پنج میلیون و 700 هزار تومان تا 6 میلیون تومان رسیده است. البته با همین قیمت هم فعلا سخت پیدا می‌شود و می‌گویند تا بعد از تعطیلات خبری از کپسول جدید نیست. اگر کپسول پیدا نشود با نذری‌های مردم مانومتر و پالس‌اکسیمتر تهیه می‌کنیم.»
مانومتر وسیله‌ای است که روی کپسول اکسیژن نصب می‌شود تا اکسیژن را به ماسک بیمار برساند. به همین دلیل اهمیت بسیار زیادی برای بیمارستان‌ها دارد. قیمت هر مانومتر در حال حاضر در بازار دست‌کم یک میلیون و 400 هزار تومان است.
پالس‌اکسیمتر هم دستگاه کوچکی است که برای سنجش میزان اکسیژن خون روی انگشت بیمار قرار می‌گیرد. ارزان‌ترین نوع این دستگاه اکنون در بازار حدود 400 هزار تومان قیمت دارد. صادقی این دستگاه کوچک را با 10 کیلو برنج مقایسه می‌کند و می‌گوید: «در شرایط عادی اطعام به عنوان نذری پسندیده و ارزشمند است. اما الان شرایط به گونه‌ای است که باید اولویت‌ها را در نظر بگیریم. با هزینه یک نوبت اطعام معمولی می‌توان یک نیاز ضروری بیمارستانی را تأمین کرد و انسانی را از مرگ نجات داد. ضمن این که این تجهیزات جزو اموال بیمارستان می‌مانند و برای سال‌ها بیماران مختلف از آن‌ها استفاده می‌کنند. اصلاً شاید روزی مورد استفاده خودمان و اطرافیان‌مان قرار بگیرد.»
کپسول‌های خانگی برای محله‌ها و روستاها
پس از برجسته شدن طرح «نذر نفس» در منطقه، تقاضاهای شخصی برای دریافت کپسول اکسیژن نیز از صادقی یا همراهان او که در جمع‌آوری کمک‌های مردمی همکاری می‌کردند مطرح شد. خانواده برخی بیماران که در خانه‌ دوران درمان را سپری می‌کردند خواهان دریافت کپسول بودند. اما به گفته صادقی کپسول‌های خریداری شده با توجه به حجم‌شان و همچنین با در نظر گرفتن ضرورت نیاز به اکسیژن در بیمارستان‌ها صرفا به همین مراکز اختصاص می‌یابد.
با این حال او پیشنهادی را برای چنین مواردی مطرح می‌کند و می‌گوید: «برای مصارف خانگی معمولا کپسول 10 کیلویی استفاده می‌شود که در حال حاضر با مانومتر حدود 2.5 میلیون تومان قیمت دارد. به نظرم دهیاران هر روستا یا اعضای هیئت امنای مساجد و بزرگان هر محله برنامه‌ریزی کنند تا در هر خانه بهداشت و دهیاری یا مساجد محله‌ها با دریافت کمک‌های مردمی یا نذورات دو کپسول 10 کیلویی وجود داشته باشد. در این صورت اگر شخصی در محله به کپسول نیاز داشت می‌تواند برای چند روز تحویل بگیرد و از آن استفاده کند. با توجه به هزینه نه چندان زیادی که برای خرید این کپسول‌های کوچک نیاز است، چنین کاری شدنی است.»
«نذر نفس» حالا پس از حدود یک هفته و استقبال تعدادی از کاربران فضای مجازی مورد توجه گروه‌های مردمی در استان و برخی شهرهای خارج از استان هم قرار گرفته و به طور مستقل از این پویش تهیه کپسول اکسیژن برای بیمارستان‌های مازندران در حال انجام است. طرحی که بخشی از نذورات محرم 1400 را به جای قرار گرفتن در ظرف‌های غذا و روی سفره‌ها، به ماسک‌های اکسیژن بیمارستان‌ها و نجات زندگی بیماران هدایت کرد.
برچسب‌ها
ویروس کرونا ماسک دستگاه اکسیژن ساز کپسول اکسیژن مازندران نذری موسسات نیکوکاری
پروندهٔ خبری
رفتار مومنانه و همدلانه ایرانیان در روزگار کرونا